Vreemde voorwerpen
Gevonden voorwerpen!
Het gebeurt vaak dat honden iets eten, dat niet voor consumptie bestemd is. Soms echter ook dingen die dat wel zijn, terwijl ze toch voor problemen zorgen…
Koop geen buffelhuidjes met een knoop
Jonge honden en terriërs zijn vaak gulzig. Het laatste stukje buffelhuid wordt regelmatig als geheel doorgeslikt. Als het buffelhuidje in de slokdarm blijft steken (uw hond gaat kokhalzen en kwijlen) is uw hond plots een spoed patiënt. Als het voorwerp te lang blijft zitten, kan de slokdarm namelijk onherstelbaar beschadigen. Vaak kan een vreemd voorwerp door middel van een endoscopie worden verwijderd.
Andere voorwerpen die vaak vastlopen in de slokdarm
Ook een te dikke buffelhuid kan problemen geven (als globale richtlijn: kleine honden maximaal 9 mm, grote honden maximaal 14 mm). Verder vinden ze vaak: (scherpe) botten, klokhuizen, varkensoren en vishaken. Ook in deze gevallen spreken ze over een spoed patiënt.
Voorwerpen die in de maag of darmen tot problemen leiden
Er zijn natuurlijk ook voorwerpen die de slokdarm wel passeren, maar vastlopen in de maag of darmen. Ze hebben ervaring met speelgoed, muntjes, oordopjes, boterkuipjes, satéprikkers, draadjes, stenen, perzikpitten, fopspenen en vele andere vreemde voorwerpen. Door middel van een endoscopie zijn sommige voorwerpen goed uit de maag te verwijderen. Soms en bij een verstopping in de darm is altijd een operatie nodig.
Voorwerpen die de slokdarm niet bereiken
Honden kunnen bij het verkeerd opvangen van een stok hun keel ernstig beschadigen. Zit de stok vast in de keel, of zit er bloed aan de stok, neem zo snel mogelijk contact op met een dierenarts. Een spoedoperatie is meestal nodig. Houtsplinters die achterblijven in het keelgebied kunnen later tot ernstige problemen leiden. Een operatie direct na het trauma is vele malen beter dan opereren in een zwaar ontstoken gebied. Naast stokken zien ze soms ook andere vreemde voorwerpen in de keel: bijvoorbeeld grassprieten, haarballen, losse stukjes hout. Een keer zagen ze een herder met een intacte tennisbal in de keel. De klacht: hij had problemen met ademhalen…
Hoe kunt u een consult bij de dierenarts voorkomen?
- Geef geen buffelhuiden (met knopen)die groter zijn dan de slokdarm van de hond
- Geef geen grote en/of scherpe stukken bot
- Houd uw hond uit de keuken. Gloeiend hete etenswaren die op de grond vallenkunnen na het opeten de slokdarm onherstelbaar beschadigen
- Heeft u dier een obsessie voor een bepaald voorwerp, zorg dat u die voorwerpen niet laat slingeren of ban ze uit uw omgeving. Ze zagen een hond met 57 botercupjes in de maag. Een jaar na de ingreep (waarbij alle cupjes werden verwijderd) kwamen de klachten terug. De hond had nu “slechts” 29 botercupjes in zijn maag. Ze zagen drie katten die spaarden voor hun eigen operatie (muntjes obsessie) en een kat met een extreme liefde voor oordopjes waarvan één de maaguitgang afsloot. De laatste kat overleefde zijn obsessie ter nauwer nood.
- Gooi satéprikkers in de brandende barbecue, niet in de vuilnisbak.
- Verpak scherpe voorwerpen als kippeboutjes goed voor het weggooien (in de plastic verpakking van de chinees of in stevig papier.
Uw hond heeft toch iets gegeten, wat moet u niet doen?
- Ontbijtkoek is niet inhullend. In een volle maag is een endoscopie niet mogelijk. Geef uw hond dus niets te eten voordat u met uw dierenarts heeft gesproken.
- Knip het draadje aan de vishaak niet af. Het komt van pas bij het verwijderen van het haakje. Trek ook niet aan de visdraad, het aanhaken van de hond maakt het verwijderen van een vishaak een stuk moeilijker (door het weerhaakje). Tip: Maak het draad vast aan de halsband van uw hond en wel op zo’n manier dat er geen spanning op komt te staan.
- Laat een dier die iets scherps (of iet caustisch als schoonmaakmiddelen) heeft opgenomen niet braken. Één keer door de slokdarm heen is al erg genoeg.
En wat wel?
Neem zo snel mogelijk contact op met uw eigen dierenarts of met de dichtstbijzijnde dierenarts. Deze kan, indien nodig, contact met ons opnemen.
Bron: Dierenarts specialisten Amsterdam.